•   Sobota, 8 lutego 2025
Język flamandzki

Język flamandzki

Język flamandzki to belgijska odmiana języka niderlandzkiego, która jako oficjalny język funkcjonuje na terenie Regionu Flamandzkiego i obok języka francuskiego również w Regionie Stołecznym Brukseli. Niektórzy uczeni uznają ten język za odrębny od języka niderlandzkiego.

W odniesieniu do standardowego języka niderlandzkiego używanego w Belgi niektórzy uważają, ze termin język flamandzki jest nieprawidłowy. Pojęcie język flamandzki albo dialekt może odnosić się miedzy innymi do różnych dialektów zachodnioflamandzkich, które niekiedy określane są flamandzkimi ale również do wschodnioflamandzkiego, zelandzko-flamandzkiego i francusko-flamandzkiego. Ostatnie dwa są niekiedy traktowane jako warianty dialektu zachodniego.

Tussentaal to inaczej czysty flamandzki, pośrednia forma języka, która nie jest już konkretnym dialektem, ale odmienna jest od języka standardowego.

Od 1973 roku oficjalnym językiem urzędowym, na terenie Flandrii jest język niderlandzki, oparty na dialekcie holenderskiej prowincji Holandia. Z tego względu w języku polskim nadal jest niekiedy nazywany językiem holenderskim, gdyż w standardowej wersji jest on praktycznie identyczny z tym jaki język używany jest na terenie Holandii. Główne różnice polegają na tym, że są nieco inne zasady wymogi oraz niewielkie odchylenia w zakresie morfologii a także składni. W 1980 roku podpisana została specjalna umowa o unii języka niderlandzkiego, efektem którego było miedzy innymi to, że w roku 1995 wprowadzone zostały oficjalne zmiany w słowniku języka niderlandzkiego.

Mimo tego, że standardowy język używany w obu krajach jest taki sam np. w zakresie ortografii to oprócz odmienności fonetycznych istnieją także pewne różnice w zakresie leksykalnym, które wynikają z tego, że są pewne regionalne preferencje, które miedzy innymi odnosić się będą do doboru słownictwa. Wynikają one po części z odmiennego substratu dialektalnego, szczególnie pojawia się wpływ w Belgii dialektu brabanckiego.

Dialekt języka niderlandzkiego

Czy język flamandzki i niderlandzki to ten sam język?

Jeśli chodzi o te dwa języki to trzeba powiedzieć, że są one bardzo do siebie podobne, w związku z czym często są mylone albo nawet ze sobą utożsamiane. Pojęcie język flamandzki często pojawia się też w odniesieniu do języka mieszkańców Belgii, co nie jest do końca trafne. Językami urzędowymi będą w ramach Belgii język niderlandzki, francuski oraz niemiecki. Czym więc tak naprawdę jest język określany jako flamandzki? Wydaje się, że najlepiej będzie ten język określić jako język stanowiący grupę dialektów języka niderlandzkiego, jakie używane są przez mieszkańców regionu Flandrii, która jest częścią Belgi. Nazwa język flamandzki wzięła się od mieszkańców grupy etnicznej Flamandów, którzy mieszkają na tym właśnie terenie.

Język flamandzki różni się od języka niderlandzkiego przede wszystkim w zakresie fonetyki oraz leksyki. Warto zobaczyć jakie są te różnice.

Różnice fonetyczne

Różnice pomiędzy flamandzkim a niderlandzkim można przede wszystkim słyszeć. Flamandzki to język, który ma bardzo specyficzny akcent oraz wymowę, która będzie charakterystyczna pod tym kątem, że mamy miękkie a nie charczące g, wymawiane „en” a w końcówkach czasowników i generalnie mniej będzie bulgoczące brzmienie, niż w języku jaki używany jest przez Holendrów. Z punktu widzenia Polaków zazwyczaj jest mowa, że język flamandzki jest bardziej śpiewny w swojej wymogi i dzięki temu do przyswojenia stanie się łatwiejszy niż wymowa niderlandzka, która jest bardziej bliska niemieckiemu, twarda i dla wielu Polaków staje się trudniejsza.

Zobacz również